Νέες φουρτούνες; - Ο πολιτικός «σωσίας» του Τραμπ στην Τσεχία ως επόμενος «πονοκέφαλος» για ΕΕ και Ουκρανία Ημερομηνία:
Σήμερα 4/10/2025, 07:28 - Εμφανίσεις: 11
Από τις Βρυξέλλες έως το Κίεβο, πολλά μάτια είναι στραμμένα σήμερα ανήσυχα στην Τσεχία των περίπου 11 εκατομμυρίων κατοίκων.
Στη χώρα της κεντρικής Ευρώπης, μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, έχουν στηθεί από χθες κάλπες, με την εκλογική διαδικασία να ολοκληρώνεται εντός της ημέρας για την ανάδειξη νέας Βουλής, νέας κυβέρνησης και -καταπώς φαίνεται- με επαναφορά στο προσκήνιο ενός πολιτικού «φαντάσματος» του πρόσφατου παρελθόντος.
Ακούει στο όνομα Αντρέι Μπάμπις ή «Τσέχος Τραμπ», όπως είναι το παρατσούκλι του.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m1"); }); Το απέκτησε για πολλούς λόγους.
Έχει πολιτική «συγγένεια» με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ.
Είναι ένας 71χρονος δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας που ισχυρίζεται ότι μπήκε στην πολιτική για να «σώσει» τον λαό.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_m2"); }); Ακόμα, δικάζεται για σκάνδαλα (εν προκειμένω για απάτη με κοινοτικές επιδοτήσεις) και θα του ταίριαζε «γάντι» μια ασυλία.
Υπάρχει άλλωστε άλλο ένα εν δυνάμει κοινό μεταξύ των δύο.
Στα χνάρια του Τραμπ, ο εθνικολαϊκιστής Μπάμπις εποφθαλμιά με αξιώσεις την επάνοδό του στην εξουσία.
Έχουντας ήδη κυβερνήσει την Τσεχία την περίοδο 2017-2021 κι έπειτα από την ατυχήσασα προσπάθειά του να εκλεγεί το 2023 στην προεδρία, κατάφερε σε αυτήν την προεκλογική περίοδο να εκτοξεύσει το κόμμα του ANO-«Δράση Δυσαρεστημένων Πολιτών» στην κορυφή των δημοσκοπήσεων, αγγίζοντας το 30%.
Πολιτικός χαμελαίοντας, ο Τσέχος κροίσος -έβδομος πλουσιότερος στη χώρα του- κατάφερε με λαϊκιστικές υποσχέσεις για μείζονα οικονομικο-κοινωνικά προβλήματα και με ένα επιμελώς casual ντύσιμο κατά την προεκλογική εκστρατεία να προβληθεί, σε κόντρα ρόλο, ως «ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας», αυτός που νοιάζεται για τα βάσανα του μέσου πολίτη.googletag.cmd.push(function() { googletag.display("300x250_middle_2"); }); Εστίασε στην ακρίβεια, τον πληθωρισμό που «κατατρώει» τους μισθούς και το ενεργειακό κόστος που παραμένει υψηλό.